ทำไมเราใช้ wetsuit freediving ? เวลาที่เราแช่น้ำนานๆ ร่างกายจะสูญเสียความร้อนออกไปเรื่อยๆ เนื่องจากการถ่ายเทอุณหภูมิในน้ำมีมากกว่า เวลาที่เราอยู่บนบกถึง 25 เท่า ถ้าเราต้องอยู่ในน้ำเป็นเวลานานๆ wetsuit จึงเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อป้องกันเราจากความหนาวเย็นจนเป้นไข้ และเป็น อุปกรณ์ freediving ทำให้สามารถฝึกฝนได้อย่างสบายมากขึ้น
หลายคนเกิดข้อสงสัยว่า ทำไมคนฝึก freedive ไม่นิยมใช้ Wetsuit scuba เหตุผลก็เนื่องมาจาก ชุดของ Scuba จะออกแบบมาให้น้ำสามารถซึมเข้าไปขังอยู่ในชุดได้ กลายเป็นชั้นแบ่งระหว่างร่างกาย กับชุด เมื่อคนดำ scuba เคลื่อนไหวร่างกายมากๆ ร่างกายจะสร้างความร้อนขึ้นมา และเก็บความร้อนไว้ในชุดได้
แต่คนฝึก freedive หรือ spearfishing ไม่ต้องการเคลื่อนไหวร่างกายมาก เพื่อทำให้ร่างกายใช้ออกซิเจนให้น้อยที่สุด มักลอยอยู่นิ่งๆ ใช้เวลาในกการหายใจ เพื่อเตรียมตัวดำลงไปใต้น้ำ ดังนั้นหากใช้ wetsuit ของ Scuba ก็จะไม่ช่วยในเรื่องของอุณหภูมิ และความยืดหยุ่นของชุด Scuba จะน้อยกว่าชุดสำหรับ ฟรีไดฟ์ ทำให้เคลื่อนไหวไม่สะดวกเท่าที่ควร
การเลือกใช้งานจะขึ้นอยู่กับ สภาพแวดล้อมในการดำน้ำ เช่น ระยะเวลาที่อยู่ในน้ำ อุณหภูมิของน้ำ ยิ่งอุณหภูมิของน้ำต่ำเท่าไหร่ ความหนาของชุดก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น โดยปกติ ชุดจะแบ่งเป็นสองส่วน คือ ส่วนบนของร่างกาย และ Hood กับ ส่วนของกางเกง วัสดุที่ใช้ในการทำชุดจะ ทำมาจาก Neoprene แบ่งออกหลักๆได้ 3 ชนิด
Double-lining: ทำมาจาก neoprene หุ้มด้วยไนลอนทั้งสองด้าน ด้านในและด้านนอกชุด ข้อดีคือ ราคาถูกกว่าแบบอื่น และมีความทนทาน ง่ายต่อการดูแลรักษา สะดวกเวลาใส่และถอดออก แต่ก็มีข้อเสียคือ น้ำซึมเข้าไปได้ง่าย และชุดต้านน้ำ กว่าแบบอื่น
Single-lining: หรือเรียก อีกอย่างหนึ่งว่าแบบ Open-cell มีไนลอนเพียงด้านเดียว ด้านที่สัมผัสร่างกายจะไม่มีไนลอน ทำให้neoprene แนบกับผิวหนังได้สนิท มีข้อดีคือ น้ำจะไม่เข้าไปในชุด เหมาะสำหรับ spearfishing และใส่ฝึกซ้อม freediving เนื่องจากชุดจะมีความ ทนทานกว่าแบบ No lining ข้อเสีย คือ ชุดต้านน้ำและไม่ยืดหยุ่น เท่าชุดแบบ smooth skin เเละการสวมใส่ทำได้ยาก ต้องเอาชุดจุ่มน้ำ หรือเอาเเชมพูทาตัวเพื่อทำให้ใส่ชุดได้ง่าย
No lining: รู้จักกันในชื่อของ Smooth skin นิยมใช้ในการแข่งขัน ฟรีไดฟ์วิ่ง เพราะผิวของชุดลื่น ทำให้ไม่ต้านน้ำ เวลา freefall หรือ ว่ายไดนามิก ทำให้ประหยัดแรงและ ไปได้ไวกว่าเดิม ชุดมีความยืดหยุ่นดี ทำให้ขยับตัวได้สะดวก แต่ข้อเสียคือ ราคาแพง และต้องดูแลรักษาอย่างดีเนื่องจากเสียหายได้ง่าย ต้องใช้สบู่เหลวช่วยเวลาใส่ชุด
วัสดุที่ใช้ทำ wetsuit ทำมาจาก Neoprene ทำให้เวลาที่เราใส่ wetsuit ตัวเรามักจะลอยน้ำ และต้องใช้แรงมากเวลาดำลงไปใต้น้ำ ต้องคอยเตะขาอยู่ตลอดเวลา ทำให้เปลืองออกซิเจนที่อยู่ในร่างกาย
ดังนั้น เราจึงต้องใช้ ตะกั่วเพิ่มน้ำหนัก เพื่อทำให้ตัวเราสามารถดำน้ำลงไปได้ง่าย และสามารถลอยตัวอยู่ใต้น้ำได้โดยไม่ต้องเตะขามากนัก
การเพิ่มน้ำหนักมักใช้ เข็มขัดที่ทำมาจากยาง เเละใส่ตะกั่วเเบบก้อน เนื่องจากเวลาเวลาดำน้ำเราเอาหัวลงพื้น ถ้าเข็มขัดทำมาจากไนลอน จะทำให้เลื่อนหลุดมาอยู่ที่อก ทำให้กลั้นหายใจไม่สะดวก
นอกจากเข็มขัดเเล้ว ที่นิยมอีกอย่างคือ ตะกั่วคล้องคอ มักทำมาจากตะกั่วเเบบเม็ดเอามาใส่ในยางเเล้วเชื่อมติดกับตัวล็อค ข้อดีคือ เลือกน้ำหนักตะกั่วได้ เช่น Neck weight 1.85 กิโลกรัม เเละยังช่วยให้มีสมดุลที่ดี ตัวไม่เอียงไปมาเวลา freefall เพราะน้ำหนักจะถูกถ่วงอยู่ที่คอ
การถ่วงน้ำหนักที่เหมาะสม จะต้องไม่ใช้ตะกั่วมากเกินไป เพราะจะทำให้ตัวจมตลอดเวลา เเละ เวลาดำน้ำก็ต้องใช้เเรงมากเพื่อจะกลับขึ้นมาบนผิวน้ำ เป็นอันตรายเวลา blackout
หรือถ้าหากใช้น้ำหนักน้อยเกินไปก็ต้องออกเเรงมาก เวลาดำลงไปข้างล่าง ต้องคอยเตะขาอยู่ตลอดเวลาเพื่อไม่ให้ตัวลอย ทำให้ใช้ออกซิเจนมาก
2.วิธี Check เเรงลอยตัวเวลา ฝึกดำลึก (Depth training) เช่นฝึก Free immersion หรือ Constant weight มักเลือกตำเเหน่ง neutral buoyancy(ตัวจะไม่จมเเละไม่ลอย) ที่ 10-13 เมตร โดยให้ดำลงไปที่ความลึก 13 เมตร เเล้วเอามือกำเชือก Buoy หลวมๆลอยตัวนิ่งๆ เพื่อดูว่าตัวจมหรือไม่ ถ้าจมก็ให้ดึงเชือกขึ้น มาเรื่อยๆจนถึงจุด ที่สามารถลอยตัวอยู่นิ่งๆได้ เเต่ไม่ควรน้อยกว่า 10 เมตร จะทำให้เราสามารถกำหนดระยะ freefall ของเราได้
3.การ check buoyancy เวลาฝึกดำน้ำ เเบบ dynamic เป็นการฝึกดำทางยาวในสระว่ายน้ำ หรือหน้าชายหาด ให้เราหายใจเข้าให้เต็มปอด เเล้วมุดลงไปใต้น้ำ เตะขา 2 ที เเล้วปล่อยตัวให้ลอยนิ่งๆ ถ้าตัวลอยขึ้นผิวน้ำให้ใส่ตะกั่วเพิ่ม หรือถ้าจมติดพื้นก็ให้เอาตะกั่วออก
หลังจาก Jaques Mayol พบว่า การยืดเหยียดกล้ามเนื้อเเบบโยคะส่งผลต่อการดำน้ำเเบบ freediving นักฟรีไดฟ์ระดับโลกทุกคนก็ฝึก lung stretching เพื่อช่วยให้ร่างกายยืดหยุ่น เวลาที่เผชิญกับเเรงดันน้ำเมื่อดำลงไปลึกๆได้ดี …
freediving เป็นกีฬาที่ เรียน เเละฝึกฝนทักษะในการกลั้นหายใจดำน้ำ ถูกเเบ่งออกหลักๆได้ 3 ประเภทใหญ่ๆ คือ เรียนรู้การกลั้นหายใจได้นาน , กลั้นหายใจดำน้ำได้ไกล เเละ กลั้นหายใจดำน้ำได้ลึก เเต่ละแบบก็มี หัวข้อในการฝึกฝนเเตกต่างกันไปบ้าง…
ม้าม ( Spleen effect )เป็น อวัยวะที่อยู่ในช่องท้องด้านซ้าย ด้านล่างของกระบังลม บริเวณด้านหลังของกระเพาะอาหาร สามารถขยายและหดตัวได้ หน้าที่หลักๆของมันคือ เป็นตัวกรองเลือดที่ได้รับความเสียหาย ออกจากระบบหมุนเวียนโลหิต เมื่อเม็ดเลือดแดง เข้าไปในม้ามจะต้องไหลผ่านเข้าไปในเส้นเลือดมากมาย ที่มีลักษณะคล้ายเขาวงกต…
วิธีเคลียร์หูแบบ frenzel เป็นวิธีที่นิยมมากสำหรับคนที่ เรียน freediving เพราะเป็นวิธีที่ปลอดภัยต่อหูมากกว่าวิธีการเคลียร์หูแบบ valsava และสามารถดำลงไปได้ลึกกว่ามาก แต่ก็ต้องใช้เวลาในการฝึกอยู่พอสมควรเพราะ มีขั้นตอนที่ยุ่งยากกว่าวิธีอื่น เเต่มีขั้นตอนฝึกสำหรับผู้หัดใหม่ในบทความนี้ Free diving physiology ส่วนต่างๆ…
หนึ่งในปัญหาที่ทรมานคนที่ฝึก freediving ใหม่ๆคือ อาการ Contraction ซึ่งเป็นอุปสรรคในการ กลั้นหายใจ และสิ่งที่คิดจะทำเป็นอย่างแรกเพื่อทำให้ร่างกายทนต่อคาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มขึ้น คือ ให้ฝึกตาราง CO2 โดยมีความเชื่อผิดๆว่าจะทำให้ Contraction มาช้าลงกว่าเดิม เพราะเชื่อว่ายิ่งฝึกร่างกายจะยิ่งทนต่อคาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มมากขึ้น…
หลายคนสนใจว่าทำไม ใครๆถึงมา เรียนfreediving ในเมื่อการดำ scuba สามามารถอยู่ใต้น้ำได้นานกว่ามาก แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมสนใจ freedive นอกเหนือจากความสะดวกในการดำน้ำแล้วคือ ความท้าทายทั้งทางร่างกายและ จิตใจ นับตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ดูคลิปวิดีโอ ก็รู้สึกประทับใจในความอิสระใต้ท้องทะเลโดยปราศจากอุปกรณ์มากมาย สามารถว่ายน้ำ ดำขึ้นลง…